Mijn klacht is mijn KRACHT!
Jarenlang is mijn leven beheerst door mijn psychische kwetsbaarheid, inmiddels ben ik baas in eigen hoofd en is mijn klacht mijn KRACHT! Op 7 maart 2023 ben ik afgestudeerd als ervaringsdeskundige bij Howie the Harp.
Vanaf 13 februari 2023 ben ik in dienst bij GGZ Noord-Holland Noord als ervaringsdeskundige.
Dit ben ik
Ik ben Daniëlle Schoonderwoerd, geboren op 18 september 1974 en ik woon sinds juli 2018 in het pittoreske dorpje Opperdoes in Noord-Holland. Sinds 2007 ben ik weduwe en mijn beide kinderen zijn inmiddels het huis uit. Ik woon nu samen met mijn hondje Famke.
Mijn hobby's zijn sporten, zingen en mijn gekleurde kleding. Sinds 2017 heb ik het kleurrijke merk King Louie ontdekt en in 2018 kwam daar het retro merk Tante Betsy bij.
Omdat ik het leuk vind om anderen te inspireren met mijn outfits, houd ik op Facebook een blog bij onder de naam "Dit ben ik", hier deel ik mijn outfits en vermeld ik welke accessoires ik bij welke outfit gekozen heb. Deze blog deel ik ook op mijn Instagram "ditbenik.dani".
De reden dat ik deze website begonnen ben, is omdat ik hier mijn portfolio bij wil gaan houden die ik op moet gaan bouwen tijdens mijn opleiding bij Howie the Harp.
In mei 2023 ben ik op vakantie geweest naar Gran Canaria en heb ik daar voor de 2e maal ervaren, dat mijn lijf niet meer doet wat ik wil. Bij thuiskomst heb ik mij laten onderzoeken bij de huisarts en is mijn bloed gecontroleerd. Het enige wat ik te horen kreeg, is dat ik Fibromyalgie heb (wat ik uiteraard al wist), dat ik ouder word en dat ik het hiermee te doen heb. Deze opmerking vond ik shockerend en ik liet het er niet bij zitten.
In juli ben ik naar een acupuncturist gegaan, met de vraag of zij iets voor mij kon betekenen. Dat kon zij zeker en ik kwam erachter dat ik voor vele soorten voeding gevoelig ben. Dat ik veel "damp" in mijn lijf heb, wat zorgt voor veel vocht op plekken waar het niet hoort te zitten. Omdat ik ook wist dat ik qua gewicht aan de zware kant was, wilde ik mijn lijfstijl gaan veranderen.
Ik kwam bij een gewichtsconsulente en vertelde mijn verhaal, mijn verhaal dat ik eigenlijk prima tevreden ben met mijzelf, ik mijzelf niet te dik vind en ik mijzelf destijds beloofd had nooit meer te gaan diëten. Maar dat ik ook wist dat ik voor een gezond gewicht toch wel wat kilo's teveel had en dat ik die toch graag zag verdwijnen. Dat ik haar uitgekozen had, omdat ik het heel spannend vond om een dieet te gaan volgen, omdat ik ook een eetstoornis in het verleden heb gehad.
Zij stelde mij gerust, beloofde mij goede 1 op 1 begeleiding en ook begeleiding naar een nieuwe leefstijl. Mijn eerste opdracht was een brief aan mijn eigen lijf schrijven, dit vond ik heel confronterend, omdat ik altijd aan mijn lijf voorbij gegaan ben. Maar het gaf mij wel direct het vertrouwen dat ik bij de juiste persoon zat. Mijn brief kun je overigens vinden onder het kopje herstelverhaal.
Doordat ik anders ben gaan eten, heb ik ook besloten om de recepten die mij helpen weer te gaan delen. In het verleden heb ik diverse websites gehad en weer gestopt en daarop ook mijn recepten gedeeld. Waarom zouden die niet ook op deze website kunnen komen, bedacht ik mij ineens. Want het starten van een nieuwe leefstijl, het voorgoed afscheid nemen van mijn eetstoornis en de reis naar een gezonder lijf is ook zeker een enorme ontwikkeling en dat hoort thuis op mijn website.
De Vlinder
Een man vindt een cocon van een vlinder en neemt deze mee naar zijn huis. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De man kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken.
Het lijkt erop dat het proces niet langer meer vooruit gaat. Het ziet er naar uit dat de vlinder zover gekomen is als hij kan en niet meer verder komt. Dus besluit de man de vlinder te helpen. Hij neemt een schaar en knipt de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken. Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels.
De man verwacht dat de vlinder elk moment zijn vleugels zal uitslaan en daarmee het lichaam ondersteunt. Maar dat gebeurt niet. De vlinder besteedt de rest van zijn leven aan rondkruipen met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De vlinder is nooit in staat te vliegen.
Wat de man in al zijn goedheid niet begreep, was dat de krappe cocon en de worsteling die nodig was om door de opening te kruipen, dé manier was om de lichaamsvloeistof van de vlinder in de vleugels te pompen, zodat de vlinder klaar zou zijn te vliegen als het de vrijheid had bereikt uit de cocon.
Soms zijn worstelingen exact wat we nodig hebben in het leven. Als we onszelf toe zouden staan zonder obstakels door het leven te gaan, zouden we invalide zijn.
We zouden nooit zo sterk kunnen worden als dat we in werkelijkheid zijn.
'The Invitation'
Oriah Mountain Dreamer
It doesn't interest me what you do for a living. I want to know what you ache for and if you dare to dream of meeting your heart's longing.
It doesn't interest me how old you are. I want to know if you will risk looking like a fool for love, for your dream, for the adventure of being alive.
It doesn't interest me what planets are squaring your moon. I want to know if you have touched the centre of your own sorrow, if you have been opened by life's betrayals or have become shrivelled and closed from fear of further pain.
I want to know if you can sit with pain, mine or your own, without moving to hide it, or fade it, or fix it.
I want to know if you can be with joy, mine or your own; if you can dance with wildness and let the ecstasy fill you to the tips of your fingers and toes without cautioning us to be careful, be realistic, remember the limitations of being human.
It doesn't interest me if the story you are telling me is true. I want to know if you can disappoint another to be true to yourself. If you can bear the accusation of betrayal and not betray your own soul. If you can be faithless and therefore trustworthy.
I want to know if you can see Beauty even when it is not pretty every day. And if you can source your own life from its presence.
I want to know if you can live with failure, yours and mine, and still stand at the edge of the lake and shout to the silver of the full moon, 'Yes.'
It doesn't interest me to know where you live or how much money you have. I want to know if you can get up after the night of grief and despair, weary and bruised to the bone and do what needs to be done to feed the children.
It doesn't interest me who you know or how you came to be here. I want to know if you will stand in the centre of the fire with me and not shrink back.
It doesn't interest me where or what or with whom you have studied. I want to know what sustains you from the inside when all else falls away.
I want to know if you can be alone with yourself and if you truly like the company you keep in the empty moments.
"What doesn't kill me, makes me stronger"
Friedrich Nietzsche
