
Vanmiddag een intensieve therapie sessie gehad. Tijdens de therapie merkte ik dat ik weer geneigd ben om de therapeut uit te gaan hangen. Ik luister naar wat de anderen te vertellen hebben, vind daar herkenning in en ga het vervolgens analyseren en daarna bespreken. Op het moment dat ik mijn analyse wil bespreken, begint mijn hart enorm te koppen en krijg ik het Spaans benauwd. Ik geef aan dat het benauwde gevoel komt, omdat ik bang ben afgewezen te worden en dat datgene wat ik vertel niet juist is, of dat ik iemand anders in de war maak. Klinkt helemaal niet zo raar.
Na de groepstherapie had ik een Ć©Ć©n op Ć©Ć©n gesprek met mān psychiater (hij is ook altijd aanwezig bij de groepstherapie). Toen hij mij vroeg of ik het ergens over wilde hebben, gaf ik aan dat ik het irritant van mijzelf vind, dat ik altijd de therapeut uit wil hangen. Uiteraard komt dan de vraag waarom ik dat doe en wat ik daarbij voel, behalve irritatie. Ik doe dat, omdat ik een ander wil helpen, ik vind het naar om te zien als iemand zo in gevecht is met zijn/haar gevoel. Ten tweede is het een stukje herkenning en wil ik dat delen. En het laatste stuk is dat ik mij er fijn door voel als ik een ander kan helpen en als blijkt dat wat ik observeer dat het juist is. En dan natuurlijk de hamvraag āis het juist wat ik observeer?ā
Al pratend en onderzoekend met mijn psychiater, leer ik ook dit stukje van mijzelf kennen. Waarom wil ik zo graag een ander helpen? Omdat ik mij niet zo verrot wil voelen over mijzelf? Meerdere malen in de groepstherapie geef ik aan dat ik bang ben om mijn diepste ik te laten zien. Dat ik liever een ander help. Maar wie ben ik dan? En waarom mag de therapie mij (nog) niet helpen? Ken ik mijzelf, wie ben ik dan? Een zeer vermoeiende, maar zeker ook boeiende middag. De zoektocht is begonnen.
Onderweg naar huis vind ik het fijn om mijn eigen muziek te luisteren, in plaats van de radio. Het eerste nummer wat mijn afspeellijst afspeelde was het nummer āKen je mij?ā van Trijntje Oosterhuis. Een nummer met heel veel herkenbaarheid en exact op het juiste moment voor mij op de radio onderweg naar huis.
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š¶ššš š šš š ššš š š ššš šššš šššššš
ššššššš šššš š š šššš šššš šš šššš
š©šš ššš ššššš šššššš šššš šššššš
š šš šššš šš šš, šš šššššššššš ššš,
š šš šššš ššššš šš šššš šššš
šš šššš ššššš ššš šš,
šššš šššš šš šššššššššš
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
šÆššš šš š š šššš šššš šš šššš
š¬šš ššššš šš ššš ššššš,
š¬šš šššš ššššššššš ššš ššššššššš šššš
š¶š ššš ššššššš š š šššššš ššššššš ššššš
šÆšš šš šššššššš? šÆššš ššš šš
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š°š ššš ššš ššššš šššššš ššššššš
š«šš šššš šš ššš ššš šš
š«šš š ššššš ššš šš ššš,
š šš ššš šššš š,
š°š ššš ššš ššššš šššššš ššššššš
š«šš ššššššš ššššš ššš šššš š šš ššš šššššššš šš šššš
š°š ššš šššš ššššššššš šššš,
š½šššš šššš, šššššš ššš, šš ššš, šš ššš
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š©šš ššš š š ššššš šššš ššššš šššš
šµššš šš ššššššššš ššš šššš ššššššššš
š²šš ššš ššš šššššš,
šØšš ššššššš ššš ššš,
š«šš šš šššš ššššš šššš, šššš šššš ššš,
š«šš šš šššš šššš ššš, šššš šššš
š«šš šššš šššš šššššššššš
šš šššš š ššššš
š«šš šš šššššš š šš ššššššš ššš,
šššš ššš šš.
š©šš šš š ššš ššš, šššš šš šššššššš,
šššššš, ššššššš,
š ššš ššššššš šššš šš?
ššš š šš šššš šššš šššššš šššš šššš?
ššš š šš šššš šššš šššššš šššš šššš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
š²šš šš ššš? š¾šš ššš šš š šš?
š¾ššš ššš ššš ššššš š šš šš?
Comments