Blok 4 - Lesweek 5

Het is al vrijdagavond en ik bedenk me zojuist dat ik mijn blog nog helemaal niet geschreven heb. Plichtsgetrouw als ik ben, moet dat natuurlijk nog wel even gebeuren.

Donderdagochtend begon ik de lesdag met Supervisie. Het thema was ‘ruimte innemen’. Ik vind het lastig om constructief ruimte in te nemen. En daar bedoel ik mee, dat ik ruimte zou willen nemen, zonder dat ik me daarbij op hoef te blazen.

Nu ik een beetje wiebelig sta merk ik dat mijn reageren in twee uitersten ligt. Of ik maak me klein en sluit me af. Of ik maak me groot en blaas. Beiden zijn voor mij niet helpend, omdat ik daarmee een afstand/onbereikbaarheid creëer, terwijl ik juist zo graag verbinding wil en dat tegelijkertijd eigenlijk niet aan durf. Snap je ‘m nog?

Ik schreef al dat het voor mij niet helpend was, maar dat is het ook niet voor mijn omgeving en dan met name voor mijn collega’s. Het is maar net wat ik van binnen voel, wie jij tegenover je krijgt en dat vind ik niet fijn en kan verwarrend zijn voor de ander.

Dus we gingen aan de gang met een rollenspel over ruimte innemen. En zelfs nu ik in mijn rol mezelf ‘speelde’ merkte ik dat er door de ander heftiger op mij gereageerd werd, dan toen mijn medesupervisant op mijn plek ging zitten en het op haar manier bracht. Dus dat was sowieso inzichtgevend én confronterend.

Daarna hadden we pauze en de formatieve toets. Ik wist wat ik wilde zeggen, dat het binnen 5 minuten moest en wat ik wilde laten zien. Ik was ruim binnen de 5 minuten, heb mooie feedback gekregen dat ik duidelijk en gestructureerd overkom, niet gespannen en dat ik weet waar ik het over heb. De feedback die ik vroeg over hoe nu verder heeft mij ook een aantal handvatten gegeven, dus dat was ook fijn.

Toch werd ik onzeker toen ik hoorde wat de anderen hadden en de feedback die zij kregen. Het blijft bijzonder dat een brein, dat van mij in dit geval, zo snel weer terugschakelt naar het negatieve….

Wat ik heel prettig vond, is dat de docent op het einde ons allemaal meegaf dat we niet onzeker hoeven te zijn over de presentaties van de anderen, omdat we juist allemaal van die andere mensen zijn en dat we doen wat bij ons past en dat het helemaal oké is. Ook drukte ze ons op het hart dat we allemaal door moeten gaan zoals we bezig zijn en als we ons hart blijven volgen, dat het met de eindtoets op 19 juni helemaal goed komt. We zijn dan met dezelfde docent en hetzelfde groepje van 5 studenten.

Wat een ontlading! Echt iedereen kwam zo relaxt uit deze formatieve toets vandaan en we hadden dit zo niet van de docent verwacht. Ze heeft mij, en ik weet bijna zeker ook een aantal anderen, zeer positief verrast. Geweldige afsluiting van de dag!

#ervaringsdeskundige #ervaringsdeskundigheid #ervaringswerker

#kwetsbaarheidiskracht

#mijnklachtismijnkracht #ontwikkeling #leren #inzicht

#studentlife #student #hva #adezw

#hbostudent #ggznhn #werkenbijggznhn #dankbaarheid